Coyne smelt al het muzikale goud om tot het vloeibaar is, roert er allerhande kleurstoffen doorheen, schijt nog eens flink in de pan en giet het weer in de (soort van) oorspronkelijke vorm. Je moet vatbaar zijn voor zijn gevoel voor humor. Hij lijkt dit album vooral te hebben gemaakt om zijn eigen zotheid te vieren. Zo wordt de bekende vraag ‘What would you do if I sang out of tune?’ voorzien van een autotune – best hilarisch. Op drums wordt Ringo Starr zelfs helemaal vervangen door een strakke ritmebox. Elektronische instrumenten zijn sowieso dominant. Al is dat afhankelijk van welke fwend op dat moment in de studio was. Moby bouwt een kort ambientstuk in Lucy In The Sky, Maynard James Keenan (Tool) legt extra gewicht in Being For The Benefit Of Mr. Kite en de combinatie Foxygen/MGMT laat Reprise al na een minuut ontsporen. Dat alles resulteert in de grootste Beatles-fuck-up sinds Phil Spectors productie van Let It Be. Tja. Doe ermee wat u wilt.