Het minimalisme van Slint was de leidraad, een drumcomputer de enige compagnon van gitarist Malcolm Middleton en zanger Aidan Moffat, die zich nog veelvuldig als dichter/verteller uit de goot liet kennen. Zijn met alcohol en drugs gevoede omzwervingen door nachtelijk Glasgow in The First Big Weekend (van het debuut) zijn onovertroffen. Later zou Moffat steeds meer – murmelend – gaan zingen, nog steeds vanuit diezelfde goot overigens. Philophobia, waarvoor Moffat en zijn toenmalige vriendin naakt poseerden, handelt over de angst om verliefd te raken en bevat met New Birds, Here We Go en One Day, After School ook drie van de beste Strap-nummers. De bonus bij het debuut bestaat uit een Peel-sessie uit maart 1997 (inclusief de curieuze tekstbewerking in The First Big Peel Thing) en het debuutoptreden (!) van het duo in King Tut’s Wah Wah Hut in Glasgow op 15 oktober 1996. De kwaliteit van die opname is alleszins redelijk. Maar de twee zijn pas echt op elkaar ingespeeld als ze op 11 juli 1998 op het grote T In The Park-festival in Glasgow mogen aantreden, zoals terug te horen op de bonusdisc bij Philophobia, waarop ook de tweede Peel-sessie van maart 1998 te vinden is. Het maakt het gemis weer een stukje draaglijker.