Zijn elfde studioalbum bevat weliswaar weer enkele potentiële hits (Tonight We Have The Stars, Something To Believe In), maar zodra het liedje iets minder is, glijdt zijn muziek als een streep voorbij. En dan wreekt zich dat Bryan Adams zich wel heel nadrukkelijk bedient van een maniertje. Telkens weer die overdreven romantische statements (‘I thought I’d seen everything till I saw you’, ‘I need to breath you in like oxygen’) en telkens weer die met veel nadruk gezongen titel van het liedje. Het is een dunne lijn tussen briljant en te voor de hand liggend en op 11 is Adams regelmatig op de verkeerde helft van het veld te vinden. Wat pleit voor hem is dat hij onvoorwaardelijk lijkt te geloven in wat hij zingt. Maar of hij er anno 2008 nog mee weg komt, mag hij zich afvragen. JAN VAN DER PLAS