De tomeloze vasthoudendheid en onbesuisde koopdrift van het Nederlandse Tool-legioen zorgden ervoor dat 10,000 Days binnenkwam op de eerste plaats van de Mega Album Top 100. Een opmerkelijke prestatie voor een band die nu niet bepaald bekend staat om zijn hapklare stukken of om zijn genoeglijke karakter . . .

Laat staan om zijn releasedrift (voorganger Lateralus verscheen in 2001– afgezien van de vorig jaar uitgebrachte dvd-singles Schism en Parabola). Teleurgesteld zullen de kopers in ieder geval niet zijn. De vierde studioplaat van Tool voldoet aan alle verwachtingen. Met openingstrack Vicarious wordt een directe link gelegd met harder werk uit het roemruchte verleden van Tool (Stinkfist, Schism), inclusief het prettig wringende drumwerk van Danny Carey. Meer vertrouwen wekt de band met Jambi dat gedragen wordt een loodzware riff van gitarist Adam Jones en bassist Justin Chancellor. Pas met Wings For Marie, Pt. 1 en 10,000 Days (Wings, Pt. 2) – oorspronkelijk bedoeld als één track – duikt de groep stevig de bezwerende diepte in. Niet op de laatste plaats vanwege het feit dat frontman Maynard James Keenan in de songs refereert aan zijn overleden moeder. En dan met name aan het gegeven dat Judith Marie Keenan-Garrison op jonge leeftijd werd getroffen door een beroerte, deels verlamd raakte en bijna zevenentwintig jaar later (10.000 dagen) het leven liet. Ruim zeventien minuten na het tweeluik komt de groep met het onheilspellend rockende The Pot weer even aan de oppervlakte zweven om met Lipan Conjuring en Lost Keys (Blame Hoffman) opnieuw onder te gaan in een langgerekte soundscape. Alle onduidelijkheid krijgt met Rosetta Stoned uiteindelijk een neurotische ontknoping, waarna Intension, albumhoogtepunt Right In Two (inclusief Mandala-percussie) en Virginti Tres het einde van opnieuw een killerrelease inluiden. Dit ondanks het feit dat 10,000 Days te vaak verzandt in aanhoudende spanningsopbouw en Tool wat weinig aan pure rock toekomt. En om fanatieke downloaders toch de gang naar een platenzaak te laten maken, is er door albumkunstenaar Alex Grey opnieuw groots uitgepakt. De twee in de hoes geïntegreerde stereoscopische lenzen maakt van het bekijken van de inlay namelijk net zo’n belevenis als de beluistering van 10,000 Days op zich. WOUTER DIELESEN