Recensie: GENESIS - 1973

Het merendeel van de Rainbow-opnamen vonden we echter al terug op de Genesis Archive-box uit 1998, wat ook geldt voor de Lamb-extra’s op Live. De bonusdisc en Live zijn wel gemixt in 5.1, net als Seconds Out uit 1977. Deze dubbelaar groeide uit tot een standaardwerk in de symfonische rock, ook al had Gabriel inmiddels het solopad gekozen. Vlak na Seconds Out verdween ook Hackett van het toneel, waardoor Genesis als het drietal Collins/Rutherford/Banks verder ging. Aangevuld met vaste krachten Daryl Stuermer (gitaar) en Chester Thompson (drums) horen we ze op Three Sides Live uit 1982, dat verder zonder extra’s is bijgevoegd. Wel is de oude vierde plaatkant, met verdwaalde, niet tijdens de Abacab-tour gespeelde nummers, intact gelaten. De grootste meerwaarde van The Way We Walk uit 1992 is dat de beide delen van de originele release, met totaal uit elkaar getrokken setlist, weer als geheel in elkaar geschoven zijn, wat een prachtige registratie van de We Can’t Dance-tour oplevert. Van bonustracks is geen sprake, omdat ze wel op het The Shorts-gedeelte van The Way We Walk te vinden waren. Ook hier echter geen 5.1 mix. Sportief is het vakje voor Live Over Europe 2007 open gelaten, zodat de fans de cd niet twee keer vlak na elkaar aan hoeven te schaffen. Als conclusie komen we uit op een krappe voldoende. Écht nieuwe vondsten zijn op één hand te tellen en de voorgaande boxen boden simpelweg meer waar voor hun geld. Aan de andere kant is het geheel smaakvol vormgegeven en staat de box stoer naast de andere drie. Bovendien is de afwezigheid van visuele extra’s te verklaren door de aankondiging van de live-dvd-box in november, die ook de 5.1 mixen van Three Sides Live en The Way We Walk belooft. Je moet er wat voor over hebben om de verzameling compleet te houden… WILLEM BEMBOOM