Soms is de begeleiding rudimentair, zoals in het even kale als beklemmende openingsnummer Daydreamer, soms gaat ze als een moderne Dusty Springfield met volle kracht vooruit op de orkestrale toer (de meeslepende, over een onmogelijke liefde handelende single Chasing Pavements) en soms zit ze er tussenin met allerlei kleine muzikale accenten, zoals de subtiele achtergrondstemmen in Best For Last, de nerveuze ritmes in Cold Shoulder of het voorzichtige getinkel en geflonker in First Love. Maar alle nummers hebben met elkaar gemeen dat ze op indringende wijze op het gemoed van de luisteraar werken. Als uitsmijter fungeert de eerder verschenen prachtsingle Hometown Glory. OENE KUMMER