Aan de zijde van popveteraan Albert Hammond gooide Aimée Duffy het rigoureus over een andere boeg, waardoor ze op het overigens onverminderd nostalgisch angehauchte Endlessly het nodige aan muzikale charme blijkt te hebben ingeboet. Adele Adkins daarentegen koos er juist voor haar veelzijdige smaak te kanaliseren, zodat de beurtelings contemporaine en traditionele liedjes van eigen hand dichter bij elkaar kwamen te liggen. Vernoemd naar haar leeftijd kent 21 een overrompelend begin met de instanthit Rolling In The Deep en het evenzeer singlewaardige Rumour Has It, allebei gemaakt met producer, componist en muzikant Paul Epworth, wiens staat van dienst succesvolle albums met Cee Lo Green, Florence & The Machine, Kate Nash en Bloc Party vermeldt. Gestuwd door soul, blues en gospel vormen I’ll Be Waiting en One And Only de verbindende schakel tussen de opzwepende popliedjes en de majestueuze ballades, die zijn opgenomen onder de hoede van überproducer Rick Rubin. Veelal opgebouwd rond piano en opgeluisterd met fluwelig klinkende strijkers tonen die gedragen nummers over alweer een verloren liefde pas echt de superieure vocale klasse van Adele. Gezegend met een welluidende stem en een imposant volume weet ze een voorbeeldige dictie en frasering te paren aan een emotionele geladenheid met een voor haar jonge jaren onwaarschijnlijke doorleefdheid. Alleen iemand met een hart van steen blijft dan ook onberoerd onder het schrijnende Don’t You Remember, om maar te zwijgen van de ronduit hartverscheurende afsluiter Someone Like You, een ballade met eeuwigheidswaarde. ‘There’s a fire starting in my heart’, luiden de treffende openingswoorden van dit grootse en meeslepende album, waarmee de allesbehalve zelfingenomen Adele zich doet gelden als een zangeres uit duizenden. GEERT HENDERICKX