Terwijl we allemaal thuis zaten is Ed Sheeran er verrassend goed in geslaagd zijn profiel hoog te houden. Hij had het geluk dat we allemaal de tijd hadden om zijn hilarische bijrol in Yesterday te bekijken, maar ook in de internationale hitparades was hij onverminderd aanwezig.

Zijn zevende album = (spreek uit: equals) komt stevig binnen met Tides, heupwiegt lekker verder met de hits Shivers en Bad Habits en is aandoenlijk met First Times en Visiting Hours, maar daarmee heb je het wel gehad. De rest bestaat uit lichtverteerbare maar volstrekt anoniem voorbij dreutelende popdeuntjes. Naar eigen zeggen is het zijn meest persoonlijke album over vaderschap, liefde en verloren vriendschappen, maar veel verder dan het stapelen van cliché op cliché komt hij niet. Al ruim voordat hij ons met Sandman definitief in slaap wiegt, zou je graag wakker geschud willen worden door een inventief akkoordenschema, een memorabele melodielijn of een verrassende sound. Maar niks van dat al. Zijn singles zijn vaak sterk, maar = is slaapverwekkend saai.