Tien nummers die je in één keer pakken en meevoeren naar een droombestemming. Het is muzikaal escapisme van het zuiverste soort, schatplichtig aan Air en, vooruit, Boards Of Canada, maar dan extra lite. Of deze trip lang beklijft, durf ik te betwijfelen. Het ligt er allemaal wel erg dik bovenop, er valt weinig te ontdekken en als de productieve Berlijner niet uitkijkt drijft, hij je regelrecht in de handen van Vangelis en Jean Michel Jarre – geen straf overigens. A Long Way To Fall is zijn vierde album onder eigen naam en zijn eerste in zes jaar, en op zijn cv prijkt nóg een vijftal albums. Het zou wel eens zijn doorbraak kunnen worden. Schnauss lijkt geknipt voor de nieuwe Amerikaanse dance- en dreampopmarkt.