Lange tijd was Bullion een cultnaam. Een artist’s artist: een naam die je kon droppen als je tussen je hippe muziekvrienden stond en ze je vroegen wie jíj nou een onontdekt talent vond. Onderwijl sleep de Brit Nathan Jenkins stilletjes verder aan zijn stijl, een heerlijk losse blend van eighties-synthpop, indie en een vleugje dansmuziek.
Op zijn vierde album Affection komt alles voor het eerst eigenlijk samen: heerlijke melodieën verpakt in puike, puntige popliedjes. Zoals in de titelnummer, waarin het zinnetje ‘How many love you like I really do / Oohh affection’ feitelijk de essentie benoemt. Leuke gastrollen zijn er deze keer voor Carly Rae Jepsen, Charlotte Adigéry en Panda Bear, die in het opgeruimde openingsnummer A City’s Never gelijk de toon zet. Op Affection treffen we een Bullion in topvorm. Stel je voor dat Thomas Dolby (wie kent hem nog?) en Arthur Russell elkaar ooit ontmoetten bij een concert van Prefab Sprout en daarna besloten samen een album te maken. Dat klinkt toch hemels, of niet dan? Met Affection koop je een van de begeerlijkste synthpopplaten van dit voorjaar.