Twee jaar terug debuteerde de vierkoppige rockband The Mysterines uit Liverpool met Reeling, een album dat gezwollen rockrefreinen voortjoeg met rauwe grunge-elementen. Producer Catherine Marks is inmiddels verruild voor John Congleton (St. Vincent, Angel Olsen, Mannequin Pussy), maar hetzelfde muzikale skelet staat nog altijd overeind.

En ondanks dat ze de eersten waren die Congletons gloednieuwe hi-tech-studio in gebruik namen, klinken de onderling battelende distortiongitaren als vanouds groezelig en lo-fi. Afraid Of Tomorrows bevat bovendien twee nummers die het predicaat ‘fenomenaal’ verdienen. Junkyard Angel klopt op werkelijk alle fronten. Waar het machtige stemgeluid van frontvrouw Lia Metcalfe elders op de plaat soms wat bombastisch en te hijgerig aangezet is, valt het hier organisch en wonderwel samen met de cocktail van morsige ingrediënten die schurend en knarsend onder, over en door elkaar schuiven.

Ook slotstuk Afraid Of Tomorrows is gruwelijk fijn, met zijn onmiskenbare western- en kampvuurvibe. In beide tracks heeft Metcalfes stem iets blikkerigs en vlaks, alsof ze zich inhoudt. En dat is zoveel spannender dan in bijvoorbeeld Stray, waarin ze – dicht op de microfoon geplakt – tot het uiterste gaat. Of in Goodbye Sunshine en Inside A Matchbox, als zelfs de vibrato niet wordt geschuwd. Gelukkig blijven de louterende grungegitaren zich het hele album lang onverminderd en zonder gêne opdringen. Less is more.