Vieux Farka Touré werd vorig decennium geëerd met het epitheton ‘de Jimi Hendrix van de Sahara’. Wat nieuw werk betreft laat de zoon van legende Ali (zelf ooit uitgeroepen tot ‘de Afrikaanse John Lee Hooker’) het de laatste tijd afweten. Mdou Moctar niet, die vliegt erin. Ilana The Creator uit 2019, zijn eerste studioplaat, was al een weldadige aangelegenheid. Met Afrique Victime is Mahamadou Souleymane Moctar hot as hell.

Hem past nu beter de bijnaam die Vieux had. De vergelijking met Hendrix heeft niets te maken met koloniaal superioriteitsdenken, maar dient om het hoge niveau van de Toeareg-muzikant uit Niger aan te geven. Op dit album met diverse types woestijnrock zingt Moctar over – zo geeft het tolkende platenlabel aan – liefde, vrouwendiscriminatie en koloniale uitbuiting. Zijn teksten blijven voor buitenstaanders abracadabra, maar zijn gitaarwerk is universeel. Het rustige werk, zoals het folky Tala Tannam, is wonderschoon. Moctar begoochelt de meeste zinnen in de ruigere tracks Chismiten, Taliat en vooral Afrique Victime. Hierin blaast Moctar met hyper-enerverende psychedelische gitaarrock zijn toehoorders van hun sokken. De laatste twintig jaar hebben al heel wat excellente woestijnrockplaten het licht gezien. Afrique Victime voegt zich moeiteloos bij de top daarvan.