The Yearlings uit Utrecht heet een alt.country- of Americana-band te zijn, maar veel pedal steel, mandoline, akoestische gitaar of mondharmonica is er niet meer te horen op After All The Party Years. Ze noemden altijd al graag R.E.M. als het op favoriete bands aankomt en op dit vierde album schuiven The Yearlings opzichtig op richting alternatieve rock.

Dat contrasteert nogal met de relatief luchtige rootsrock van voorganger Skywriting uit 2018. De toonzetting is donkerder, volgens zanger en songschrijver Olaf Koeneman een logische weerspiegeling van de tijdgeest. Het zwaardere (maar ook vaak rinkelende) gitaargeluid staat The Yearlings goed – met Martijn Vink uit The Maureens is er ook nog een extra gitarist aangetrokken. De toonzettende single Medicine Ball gaat qua geluidsbeeld zelfs richting shoegaze, terwijl het meeslepend rockende Tom Bags Of Asian Takeout Teenage Fanclub in herinnering brengt. The Yearlings wisselen bondige songs als Blistering Clouds (daar is toch de mondharmonica) en End Game af met langere, smaakvol opgebouwde stukken. Die laatste categorie levert met At My Table en Your Silhouette albumhoogtepunten af. After All The Party Years laat een meer dan geslaagde muzikale ontwikkeling van The Yearlings horen, die ook hun Wilco- en R.E.M.-liefhebbende achterban alleen maar kan toejuichen.