Laura Jane Grace groeide de afgelopen jaren uit tot de spokesperson van de transgendergemeenschap in Amerika. Ze was de hoofdpersoon in documentairereeks True Trans, later dit jaar verschijnt autobiografie Tranny: Confesions Of Punk Rock’s Most Infamous Anarchist Sellout en natuurlijk maakte ze met haar band Against Me! in 2014 . . .

Waar de vorige plaat nog vooral een zoektocht was naar haar nieuwe identiteit, is zevende album Shape Shift With Me een album over het opnieuw vinden van liefde. Laura Jane Grace wilde de Exile On Main St. voor transgenders schrijven. Of Shape Shift With Me net zo legendarisch is als het befaamde Stones-album valt te bezien, een opbeurende, typische Against Me!-plaat is het wel. Het begint al met het felle Provision L-3, over de controversiële naked body scanner die op vliegvelden gebruikt wordt. Verder behandelt de plaat alle facetten van de liefde. Van fysieke ongemakken in Delicate, Petite & Other Things I’ll Never Be via het zoeken naar intimiteit in 333 (‘I wanna be as close as I can get to you’) tot verliefd worden in Rebecca, het snelste nummer van de plaat. Hoogtepunt is Norse Truth (waar ook de albumtitel uit komt), waarin Grace praatzingt en besluit met ‘please, please, please, say that you love me.’ De zoektocht naar die liefde lijkt dus nog niet ten einde. Muzikaal is er overigens niet zoveel veranderd ten opzichte van de laatste albums: melodieuze (folk)punk ergens tussen The Replacements en The Gaslight Anthem in. Against Me! heeft z’n definitieve geluid wel gevonden, zo lijkt. En ja, ergens is het jammer dat de band geen vurige politieke punksongs meer maakt, maar hé, you gotta shape shift with them! En daarbij, een album over de zoektocht naar liefde van een transgender – hoe punk wil je het hebben?