Verbinding, dat is een van de rode draden in het werk van Sticks. Het hoeft dus niet te verbazen dat een gesproken tekst van de Vlaamse psychiater Dirk De Wachter het nieuwe album Alles Over Hoop opent. Samen met landgenoten en collega’s Damiaan Denys en Paul Verhaeghe zet De Wachter tegenover de waan van de dag van influencers en zelfhulpgoeroes het bewezen tegengeluid dat verbinding, zingeving en contact de mens echt helpt.

Of dit dan opgediend moet worden in combinatie met een kitscherige pianoriedel van Jan Vayne is een andere kwestie. Het gaat net over het randje in Zintro. Dat is snel hersteld op het album, dat deels terugblikt op het tweeluik Stickmatic en Het Mooiste Komt Nu uit 2020. Daarin gingen de ‘gecertificeerde kluis’ en het ‘gesloten boek’ dat Sticks was open en werd ‘een moordkuil met woorden gevuld’, zo rapt hij in Onbetaalbaar. Op Alles Over Hoop volgt nu de bezinning. Met een geluid dat voor fans van het eerste uur mogelijk wat wennen is, omdat Sticks met producers als Chubeats, Reverse en Davey Donovan wat meer opschuift richting producties die de laatste jaren meer in zwang zijn. Met teksten over cancelcultuur, familie, paranoia, tijdsbeleving, verleden, succes en zingeving bestrijkt Sticks een flink terrein. In En Toch is hij zelfs uitgesproken en fel politiek, iets wat hij eerder zelden zo liet zien. De vele verwijzingen naar Nederlandse en Amerikaanse hiphop moeten een genot zijn voor iedere liefhebber van het genre. Als er één Nederlandse rapper is die je inmiddels in de lijn van Guru en Nas mag plaatsen, dan is het Sticks wel. Alles Over Hoop bestendigt de status.