Aardige platen, maar niet meer dan voorstudies voor de comebackplaat van het lichtorkest, dat tegenwoordig om juridische redenen niet meer zo mag heten en dus als Jeff Lynne’s ELO door het leven gaat. Zijn naam mag trouwens met een gerust hart worden toegevoegd, want op wat percussie-instrumenten en achtergrondkoortjes na speelt en zingt Lynne ditmaal alles zelf. Voor wie is opgegroeid met het Electric Light Orchestra is Alone In The Universe een feest van herkenning. De barokke strijkersarrangementen, de karakteristieke koortjes, de slidegitaarsolo’tjes en knallende drums zijn er allemaal weer. En Jeff Lynne blijkt het schrijven van aanstekelijke popliedjes niet verleerd. Songs als When I Was A Boy, Love And Rain, When The Rain Comes, All My Life en One Step At A Time nestelen zich al snel in je geheugen en brengen je mentaal helemaal terug in de jaren zeventig. En het hapt allemaal heerlijk weg. Jeff Lynne heeft met Alone In The Universe een perfecte tijdmachine in elkaar geknutseld.