And The Anonymous Nobody is een potpourri van stijlen, gasten en nummers waarbij De La Soul zoals we ze sinds 1989 kennen grotendeels op de achtergrond blijft. De twaalf gasten op de zeventien nummers bepalen ieder voor zich de sfeer. Lord Intended met Justin Hawkins is The Darkness op hiphop, 2 Chainz trekt De La Soul op Whoodeeni de hedendaagse hiphop in, Greyhounds met Usher is r&b-pop, Drawn is vooral Little Dragon met op het einde wat De La Soul en de beste bijdrage is van David Byrne op Snoopies. Jammer dat ze juist daar wat lomp in knippen. In geheel eigen nummers als Royalty Capes en Nosed Up blijven ze prima overeind en vallen vooral de fijne jazzsamples op. Het is 2016, dus we gaan niet mopperen dat ieder zich aan zijn eigen stijl moet houden, maar wat De La Soul precies wil wordt niet duidelijk op dit album. Er staan prima nummers op, maar wij raakten een beetje de weg kwijt.