Fucked Up is al jaren een van de meest ongrijpbare bands van de punkscene. Na het uitstekende One Day – waarop volgens de overlevering ieder nummer in 24 uur geschreven en opgenomen moest worden – volgde een 24-uurs-livestream, waarin de band nog maar eens een heel album opnam en dat vervolgens slechts 24 uur via de streamers aanbood.

Another Day lijkt een soort vervolg op deze aanpak. De Canadezen spelen opnieuw opvallend vaak rechtdoor, de experimenteerzucht van eerdere albums lijkt wel een beetje weg. En dat is toch jammer. Juist na One Day hoopte je weer op een iets minder compact album, op verrassende wendingen, op groots opgezette punkopera’s.

Het grootste probleem van Another Day is vooral de vrijblijvendheid van veel van de nummers. Openingsduo Face en Stimmer zijn uitstekende tracks, vooral de laatste, een ware meezinger waarin frontman Damian Abraham ons uitlegt waarom ie ooit een bandje begon. Paternal Instinct is een ander hoogtepunt, maar verder is het goed zoeken.

Divining Gods is een soort Hot Water Music-rip-off en in Follow Fine Feeling speelt Fucked Up een doorsnee intellectueel indiebandje. Gelukkig maakt het ziedende House Lights – waarin Abraham herhaaldelijk ‘too bad the lights are off’ krijst – nog wat goed. Geen slechte plaat, begrijp me niet verkeerd, maar de echte opwinding ontbreekt.