Als iemand over tien jaar nog weet wat er in de jaren nul in godsnaam met termen als chillwave en glo-fi werd bedoeld, is de kans groot dat ie ook nog de naam Toro Y Moi uit de mouw schudt. Samen met Washed Out vormt Chazwick Bundick uit Columbia . . .

De populaire muziek van nu is r&b en dus leent Bundick de sjablonen en het vocabulaire van de mooie jongens en meisjes in de hitparade en brouwt er kleine funky liedjes van, poppy genoeg om zich meteen in je hoofd te nestelen en, in hun nog steeds vrij basale elektronische vorm, ook nog steeds stekelig genoeg om je af en toe uit je comfortzone te halen, zelfs al heb je een bloedhekel aan alles wat naar r&b riekt. Toro Y Moi maakt pure pop: dromerig, intiem en geïnjecteerd met het gif van een elektronische subcultuur die de dansvloer allang voorbij was. High Living, Say That, So Many Details, Cake – het zijn ook hits in een niet zo perfecte wereld, waar alleen de grootste talenten hun slaapkamer ontgroeien.