De man die ons als zanger van Skik al fietsend kennis leerde maken met het mooie Zuidoost-Drenthe is inmiddels uitgegroeid tot de rootsmuzikant van Nederland, een functie waarin hij veel collega’s bijstaat (recentelijk nog Stevie Ann, The Common Linnets en Herman Finkers) maar ook nog steeds z’n weg als singer-songwriter weet te vinden. Op z’n negende soloplaat Aosem kijkt Lohues als altijd nuchter om zich heen, soms terugdenkend aan die zoveelste mooie reis door de VS, dan weer gestoord door de nare berichten die er via krant en tv doordringen in de boerderij aan de rand van Erica, al hoeft hij voor de echte zin van het leven meestal niet verder te kijken dan de eigen achtertuin. En er is nu dus de auto, die de praktische, dagelijkse horizon aanzienlijk heeft verbreed en de al even praktische, dagelijkse vraag van openingtrack Waor Gaon We Naortoe opriep. Als vanouds in de streektaal, ingebed in een ambachtelijke melange van country, blues, folk, Beatles, Band en Bach, bezingt Lohues de huidige tijd en z’n eigen bestaan in termen als appels, honing, de zunne en de maon, met hier een lach en daar een traan. Maar hoe je het ook wendt, keert of schrijft, het resultaat blijft pretty aosem.