Clementine Creevy ruilde haar bandleden in voor verse en betere exemplaren. Bovendien trok ze de deur van het kantoortje van Burger Records dicht, dat dwaze clubje met zijn nostalgische hang naar cassettebandjes, en tekende ze bij Secretly Canadian, al jaren een van de belangrijkste kwaliteitslabels van de indiepopwereld. In een interview met OOR las ik over Apocalipstick dat het ‘al het goede van de jaren negentig in zich verenigt’. Ik had het zelf niet beter kunnen zeggen. Van die geniale, veelzijdige opener Told You I’d Be With The Guys via de jolige janglepop in Trash People en het dagdromerige Lucid Dreams tot de loodzware titeltrack – dit is genieten. Creevy is een kunstmeisje, een eigenzinnige mafketel die doet denken aan die kleuter uit Little Miss Sunshine, maar dan twintig jaar later. Ze barst van de ideeën en ambitie en bewijst hier dat ze die om kan zetten in muziek. Daar gaan we nog jaren lol aan beleven.