Rise Against was altijd een band met twee gezichten. Behalve politieke songs schaamden de punkrockers zich er niet voor om ook emotionele, persoonlijke nummers over bijvoorbeeld de liefde te maken. Hoogtepunt was wat dat betreft Siren Song Of The Counter Culture (2004), met geweldige, haast tegen emo aanschurkende nummers als . . .

De hoes is gedrukt op gerecycled papier met plantaardige inkt, in de inlay zit een ‘Save the planet – go vegetarian!’ papiertje en bijna alle nummers hebben een maatschappelijke lading. Het vaste producersduo Bill Stevenson (Descendents, Black Flag) en Jason Livermore geeft de band wederom een geweldig geluid mee, de stem van Tim McIllrath blijft onovertroffen, de refreinen smeken om te worden meegeschreeuwd en de band heeft meer dan genoeg te vertellen. Zo moeten we niet blindelings op hedendaagse informatiebronnen vertrouwen (The Strength To Go On) en heeft Hero Of War de ambitie om alle andere anti-oorlognummers overbodig te maken. En toch ontbreekt er voor de eerste keer iets op een plaat van Rise Against. Dat gevoel dat je alles van deze band kunt verwachten ontbreekt namelijk op Appeal To Reason. Te vaak is het tempo te laag en na een sterkte opening weet Rise Against nauwelijks meer te verrassen. Die opening bestaat overigens wel uit twee van de betere nummers (Collapse (Post-America) en Long Forgotten Sons) die de band ooit heeft gemaakt.