Vroeger was alles beter en Atreyu gewoon een emobandje. Maar tegenwoordig is emo uit en mag je een bandje geen bandje meer noemen. En dus is Atreyu na eindeloze pauzes en wijzigingen in de line-up nu een serieuze rockband. Of, zoals ze zelf liever zeggen, een loud rock band.
Alles aan dit achtste album klinkt Amerikaans. Sterker nog, Baptize is zo mierzoet dat zelfs de doorsnee Amerikaan – die toch wel wat suiker gewend is – moet uitkijken voor z’n glazuur. Single Warrior bijvoorbeeld is zo poppy dat het zomaar een cover van [insert willekeurige popzangeres] had kunnen zijn. Komt ook door het terugkerende ‘What doesn’t kill me makes me stronger’, een zin zo uitgekauwd dat de Xenos ‘m zelfs niet als inspirerende quote op een poster durft te zetten. Waarom Travis Barker (Blink-182) voor dat nummer plaats moest nemen achter de drumkit is me overigens ook een raadsel. Dat Atreyu Matt Heafy (Trivium) nodig had om van Oblivion nog een enigszins genietbaar nummer te maken is dan wel weer logisch. Eigenlijk is alleen Underrated echt goed. Laat dat nou het enige nummer zijn waarin Atreyu klinkt als een ouderwets emobandje. Als zanger Brandon Saller – nu fulltime zanger nadat brulboei Alex Varkatzas er na de vorige plaat de brui aan gaf – in Warrior dan ook nog zingt ‘I’m a warrior, I will never stop’, weet ik niet hoe snel ik deze plaat moet afzetten.
