In het geval van Omar Souleyman, die Crystalline en Thunderbolt op z’n kameel laadt en er blijmoedig zingend de woestijn mee intrekt, geldt het laatste. Zoals ook de mannen van Death Grips met schurende industriële beats de kachel aanmaken met knutselwerkjes als Sacrifice en opnieuw Thunderbolt. De rest van het team levert degelijk werk (dat in sommige gevallen onderstreept dat op Biophilia toch wel een paar hele fijne liedjes stonden), al steekt de onvolprezen Hudson Mohawke er met een sprookjesachtige herinterpretatie van Virus absoluut bovenuit. Zodat Bastards, zeker voor een remixplaat, toch nog bovengemiddeld veel vermaak biedt. ERIK VAN DEN BERG