De Surinaams-Nederlandse Neomi Speelman had al ver voor de oprichting van een bepaalde politieke partij een voorkeur voor de tweede letter van het alfabet. Want daarmee begint de naam van drie favorieten van haar: Bob Dylan, Ben Howard en Bon Iver. Alleen de laatste is hoorbaar van invloed geweest op het folkpopmateriaal van haar EP’s Before en After, die met Record Store Day samen op vinyl verschijnen.
De hoofdletterloze artiestennaam néomi past bij een muzikante die in haar liedjes wars is van koude drukte. Ze is een fijngevoelige singer-songwriter met folkinvloeden zoals de Londense Billie Marten dat ook is. De akoestische gitaar speelt een vooraanstaande rol in veelal met heldere stem gezongen folkpopsongs, waarin néomí diverse aspecten van liefdesrelaties bezingt. Ze brengt midtempo-materiaal in bandvorm, zoals het van een bescheiden gitaarsolo voorziene If I Wasn’t Made For Love. Maar ze is vooral groot in klein werk. I’ll Be There, Not Good Enough en Oh My Darling zijn drie magnifieke miniatuurtjes van een poëtisch ingestelde zangeres die in het piano-intro van Red Balloon op Adele lijkt. Zo giga-beroemd als haar Engelse collega zal néomí ongetwijfeld nooit worden, maar deze recensie verdient een slot met beginkapitalen. Before/After is een Bovenste Beste Bundel.