The Black Crowes zijn officiëel on hiatus en de vogels vliegen uit. Eerder dit jaar verscheen de prima soloplaat Through A Crooked Sun van gitarist Rich Robinson, nu is oudste broer en zanger Chris aan de beurt met zijn Brotherhood. Alleen het afgelopen jaar al trad Robinson meer . . .

Kosmisch, noemt hij het zelf het liefst, en dat ruimtelijke ideaal uit de hogere hippiesferen komt sterk naar voren op dit zeven tracks tellende album. Uitgesponnen songs met dromerige beeldspraak, diep-Amerikaanse melancholie en een begeleidingsband die tijd en ruimte overstijgt. Waar Rich Robinson met zijn roestbruine gitaargeluid het hart van de Crowes-legacy vertegenwoordigt, houdt Chris de ziel, de spirit in stand. Het evenwicht tussen beide gebroeders is op plaat weer hersteld en de grote winnaar is de liefhebber: die geniet, Crowes of geen Crowes. WILLEM BEMBOOM