Niet zozeer door de thematiek of muzikale uitwerking, als wel door experimentele componeermethode die Longstreth zich eigen gemaakt heeft. Zijn liedjes wekken de suggestie een eenheid te vormen, maar niet meer dan dat. Het geluid wordt bepaald door willekeurig aandoende drumfills, drie kwelende vrouwenstemmen, handclaps, spastisch getokkel en, hier en daar, strijkersarrangementen. Die combinatie is genoeg om op z’n zachtst gezegd een beetje zenuwachtig van te worden. TOM SPRINGVELD