ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Op Blue & Lonesome doen de vier krasse knarren iets wat ze al veel eerder hadden moeten doen: teruggaan naar hun begintijd, toen ze in kroegen bluesklassiekers speelden. Op de dag dat Mick Jagger en Keith Richards elkaar voor het eerst ontmoetten, zorgden de bluesplaten die ze bij zich hadden voor de eerste klik. Bijna zestig jaar later vinden ze elkaar weer in hun voorliefde voor de vooral uit Chicago afkomstige blues van Little Walter, Howlin’ Wolf, Ella Johnson, Jimmy Reed, Memphis Slim en Willie Dixon, in een reeks songs waarvan alleen I Can’t Quit You Baby kan worden gerekend tot de bekende canon. Mick Jagger op zang, maar vooral ook op mondharmonica, Keith Richards en Ron Wood in constant duel en Charlie Watts losjes en jazzy. En in twee songs hulp van vriendje Eric Clapton, die even komt buurten. Gewoon een bandje dat lekker bluesklassiekers speelt, alsof ze nooit iets anders hebben gedaan. Dankzij enkele kunstgrepen (zang door de gitaarversterker, of liever gezegd de app die je daar tegenwoordig voor hebt) klinken ze vitaal als in hun jonge jaren. Drie dagen in de studio, meer hadden ze niet nodig om de twaalf songs vast te leggen. En daar zijn ze plotseling weer: de vuige Stones van Route 66, Little Red Rooster en Midnight Rambler: nu in Hate To See You Go, All Of Your Love, Everybody Knows About My Good Thing en I Gotta Go. Prachtig vergeten songmateriaal, fraai authentiek gebracht door een stelletje ouwe lullen dat allang met pensioen had kunnen gaan, maar dat gelukkig niet heeft gedaan. I know it’s only rock & roll, but I like it.