Zeker de laatste tijd. De eerste echte single van Douglas McCarthy, Vaugh Bon Harris en David Gooday verscheen in 1985. Electronic Body Music, de stijl van het trio, was toen al in de steigers gezet door Front 242 en DAF. Vijf albums en tien jaar later hielden ze ermee op. Een handvol memorabele liedjes lieten ze achter. Tja, de invloed die Nitzer Ebb heeft gehad, is beduidend indrukwekkender dan hun oeuvre. Zo is de Franse producer Terence Fixmer fan en betuigde The Hacker reeds de liefde. Belangrijker is de rol die oude jaren tachtig-hits als Warsaw Ghetto en Controled I’m Here hebben gespeeld in de ontwikkeling van new beat, een van de belangrijkste dancestromingen ooit. Dat zijn ook de twee nummers die samen met de allereerste single Isn’t In Funny How Your Body Works met kop en schouder boven de rest op Body Of Work uitsteken. Geweldige nummers overigens, nog steeds. Deze verzamelaar bevestigt nog maar eens hoe middelmatig de EBM – en later synthpop – is die Nitzer Ebb in tien jaar gefabriceerd heeft. De eigen bewerkingen op de tweede cd kunnen daar weinig aan veranderen, al zijn de drie mixen van de hand van William Orbit niet onaardig. THEO PLOEG