Niet veel mensen realiseren zich dat Polen een rijke poptraditie heeft, die teruggaat tot het communistische tijdperk vóór de val van de Berlijnse muur. Musici als Czeslaw Niemen en bluesband Breakout verwierven zelfs buiten het Warschaupact enige bekendheid. Ook in recente jaren brengt het land interessante artiesten voort. Indieband Pustki en zangeressen Kasia Nosowska en Natalia Przybysz horen wat mij betreft tot de eredivisie van de Europese popmuziek. Helaas staat de taalbarrière een bredere erkenning van deze toppers in de weg.

Daar heeft Monika Brodka geen last van, want de in 2003 via de Poolse editie van Idols doorgebroken zangeres hanteert voornamelijk de Engelse taal. Ik ontdekte Brodka in 2010, toen ze met haar avontuurlijke derde – en enige Poolstalige – album Granda de stap naar alternatieve popmuziek zette en niet lang daarna een indrukwekkend optreden op Eurosonic gaf. Sindsdien doseert ze haar output zorgvuldig: Brut is pas haar tweede album in de afgelopen elf jaar. Die zorgvuldigheid is aan Brut af te horen: de elf tracks zijn stuk voor stuk staaltjes duistere, spannend gearrangeerde, met tal van found sound-samples geproduceerde indierock – het stevigere werk van Eefje de Visser is een referentiepunt. You Think You Know Me, In My Eyes en de single Game Change (check de video!) zijn duidelijke hoogtepunten en onverwacht krachtige statements. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat een daadwerkelijk eigen persoonlijk stempel ontbreekt, mogelijk vanwege haar onwennigheid met het Engelse idioom. Voor mij mag Brodka in het vervolg gewoon weer voor het Pools kiezen.