Razend benieuwd was ik naar de volgende stap van Will Toledo, en het is een verrassende geworden. Na meer dan tien Bandcamp-releases maakte de nu 25-jarige Toledo in 2016 met Teens Of Denial op glorieuze wijze de overstap naar de ‘echte’ muziekindustrie. Hij formeerde een band, tekende een contract bij Matador en nam voor het eerst in een echte studio op. Het resultaat mocht er zijn, hier werd succesvol een eigenzinnig talent aan de obscuriteit onttrokken.
Maar de voormalige doe-het-zelver is nog altijd trots op zijn oude werk en komt nu met een nieuw opgenomen versie van zijn zesde Bandcamp-album Twin Fantasy uit 2011. Hij maakte dat op zijn negentiende en het was zijn eerste release die op indieblogs enige opschudding veroorzaakte. Het past in Toledo’s filosofie over albums: zoals Kanye West maar bleef sleutelen aan The Life Of Pablo deed Toledo dat vroeger al met zijn Bandcamp-platen. Toch zal niet iedereen zin hebben om het werk van zijn negentienjarige zelf nog eens uitgebreid onder de loep te nemen. Zeker Toledo zou je zeggen, want Twin Fantasy is een soort zelftherapie op muziek. Was Teens Of Denial vooral tragikomisch van insteek, hier bezingt hij letterlijk paniekaanvallen en heeft hij de grootste moeite om normaal te blijven functioneren. ‘I! Don’t! Want! To! Go! Insane!’ schreeuwt Toledo in Beach Life-In-Death, een indrukwekkend drieluik van dertien minuten lang. De teksten over vervreemding, eenzaamheid, doodsangst en depressie zijn rauw en direct, en dat geldt deels ook voor de muziek. De meeste songs zijn grilliger dan op het hi-fi-labeldebuut, maar niet ontoegankelijk. Toledo had het op zijn negentiende – en zeker op deze veel beter uitgewerkte versie – al in de vingers. Sober To Death is een fraaie folkrocksong, Nervous Young Inhumans aanstekelijke indiedisco die eindigt in een soort zelfhulpmantra (‘I’m a good person, I don’t believe in evil’) en Bodys doet wel aan New Order denken, al gebeuren daarin ook weer allerlei rare dingen. Twin Fantasy is een plaat als Weezers Pinkerton: rauwer en minder uitgebalanceerd dan het debuut, maar juist daardoor vermoedelijk een toekomstige fanfavoriet. Fascinerende plaat.
