Zo beschikt hij over een fantastische groep muzikanten (met gitarist Ruben Block van Triggerfinger, bassist Jasper Hautekiet van The Rhythm Junks, toetsenist Joris Caluwaerts van Zita Swoon en de van Admiral Freebee bekende Britse zangeres Nina Babet) en bleek Jo Francken precies de juiste man om deze productie, waarin elk detail tot leven komt, precies het juiste glasheldere geluid mee te geven. Opvallend is dat Milow op Coming Of Age deels die ontroerende, brave jongen gebleven is en deels ook allesbehalve schuchter de Bruce Springsteen- (Stephanie), Sufjan Stevens- (House By The Creek) en Americana-kant (Darkness Ahead And Behind) in hem naar boven durft te halen. Hij heeft zich ook verder ontwikkeld als componist en vooral verhalenverteller. Hij zingt nog wel vaak in de ikvorm, maar verplaatst zich net zo makkelijk in een jongetje van elf, een priester van 68, een aankomend singer-songwriter die in zijn slaapkamer droomt om in Canada ontdekt te worden door Neil Young en in zichzelf als kind van vijf, dat aan de hand van zijn vader de ramp met de veerboot The Herald Of Free Enterprice voor de Belgische kust herbeleeft. De in België met prijzen overladen Milow heeft met Coming Of Age zijn weg naar volwassenheid vervolgd. Ik weet niet of hij er ook ooit definitief wil geraken. Enige luchtigheid (Dreamers And Renegades) tussen al die serieuze songs blijft op zijn plaats. WILLEM JONGENEELEN