Vanaf albumopener Resuscitation Of A Dead Man is het duidelijk: Thursday heeft iets recht te zetten. Voorganger A City By The Light Divided was op zijn best een halfgeslaagd album dat zich hooguit op momenten kon meten met eerder werk van de inmiddels tot de oudgedienden van de emoscene behorende . . .

Thursday weet met die generatie mee te groeien en voor het eerst klinkt er iets van hoop in de muziek van de band uit New Brunswick. Niet zo gek natuurlijk, want hoe ouder je wordt, hoe meer dingen je gaat accepteren en hoe beter je problemen in perspectief kunt plaatsen. Eén ding is niet veranderd: de goudeerlijke emoties en de oprechtheid spatten van iedere seconde af. Meer dan ooit past de ijzingwekkende stem van Geoff Rickly naadloos bij de chaotische melodieën en keyboardgedreven ritmes van nummers als As He Climbed The Dark Mountain – dat we al kenden van de split met het Japanse Envy – en Circuits Of Fever. De onheilspellende sfeer die als een sluipmoordenaar over de hele plaat hangt, komt het best tot zijn recht in Subway Funeral. Een nummer vol wanhoop, waarbij op momenten de rillingen over je rug lopen. Met Common Existence reanimeert Thursday een genre dat ten dode opgeschreven leek en bewijst het dat emocore ook anno 2009 nog vernieuwend en tegendraads kan zijn.