Meer dan twintig jaar zitten ze al met z’n drieen in een bandje, de Haagse heren van Cooper. Hun titelloze, zesde album namen ze eigenhandig op, voor het mixen werd Bill Stevenson (drummer van Descendents, producer van o.a. Rise Against, Hot Water Music) ingeschakeld, die de vorige albums . . .

Hoor je dat er aan af? Mwah, Cooper klinkt zoals een midtempo poppunkalbum hoort te klinken. Catchy, luchtig en vooral melodieus. Zelf menen de punkers op leeftijd dat ze de blues hebben ontdekt, maar nummers als Where Do You Think I Should Go en Honey, Are You Listening At All laten toch vooral een band horen die doet waar ie goed in is: knallende rechttoe-rechtaan-poppunksongs schrijven. Weinig Social Distortion, veel Get Up Kids en Descendents. Bovenal is Cooper een plaat met een enorm poppy gevoel. Op momenten zelfs net iets too much. Geef toch eens gas, heren! Aan de andere kant: oude punkers die hijgend het geluid van vroeger proberen te evenaren, daar wordt ook niemand blij van. Inderdaad, ik doel op Black Flag. Cooper heeft gewoon weer een lekker album gemaakt. De grote doorbraak zal er ook na twintig jaar niet inzitten, maar daar zullen ze zelf nog het minste om malen.