Niemand kan zo lekker kwaken als Eva Spence. Op Cosmology – de tweede cd van Rolo Tomassi – blijkt dat ze echter ook kan zingen. En fluisteren. Waar debuut Hysterics nogal eens verzandde in een kakofonie van geluiden, is Cosmology zorgvuldig opgebouwd. Met dank aan producer Diplo (Major Lazer . . .

De spazzcore van de zes jongelingen komt helemaal tot bloei in ziedende tracks als Agamemnon en House House Casanova. Het alle kanten opgaande Party Wounds is een overduidelijke ode aan grote voorbeeld Blood Brothers. Rolo Tomassi kan echter zoveel meer. Ze omarmen je in de rust van Kasia, laten even later het bloed weer uit je oren komen in Sakia en wiegen je als een kind in slaap in afsluiter Cosmology. Broer en zus Spence schreeuwen, zingen en grunten, de synthesizer maakt overuren en al die vreemde geluidjes laten de band meer dan eens klinken als een combinatie van Horse The Band en Dillinger Escape Plan. Rolo Tomassi maakt je bang, laat je schrikken en net wanneer je je compleet van de band aan het vervreemden bent, pakken ze je weer stevig vast. Een duivelse plaat, met een jurkjesdragende engel als voorganger.