Uitgerekend in de periode dat alle aandacht naar Noel Gallagher’s High Flying Birds zou moeten gaan, maakte broer Liam bekend in 2024 het dertigjarig jubileum van Oasis-debuut Definitely Maybe te willen vieren. Toeval? Eerder een perfect getimed mediaoffensief waarmee de jongste Gallagher het bloed onder broerliefs nagels vandaan haalde. Die heeft immers een plaatje te promoten en zit niet te wachten op (nog meer) vragen over een eventuele Oasis-reünie.
Terug naar vroeger, dat doet Noel wel met Council Skies, het nieuwe album dat over zijn jeugdjaren gaat. De muzikale omlijsting die hij daarvoor gebruikt is, in lijn met de tekstuele thematiek, over het algemeen ook vrij nostalgisch. Zeker als je het wegzet tegen voorganger Who Built The Moon? (2017), waarop geëxperimenteerd werd met songstructuren, psychedelica en danceinvloeden. Ditmaal klinkt de voornaamste verrassing als een onbestemd liedje van The Cure (Pretty Boy, met Johnny Marr als gastgitarist) en horen we verder vooral midtempo materiaal gevuld met akoestische gitaren en strijkers. Veel middelmatig middle of the road-werk ook, zoals het voor Radio 1 geknipte Open The Door, See What You Find en de platte ABBA-rocker Love Is A Rich Man. Verrassend of spannend is het allemaal niet nee, maar met het unheimisch wiegende Dead To The World, het op Don’t Look Back In Anger-cadans voortslepende Easy Now of het met fraaie zangharmonieën opgetuigde There She Blows weerklinken ongetwijfeld genoeg echo’s uit het grootse verleden van Big Brother om de trouwste fans tevreden te stellen.
Neem nu een abonnement op OOR en ontvang Council Skies van Noel Gallagher’s High Flying Birds gratis op vinyl. Kijk hier voor het aanbod.
