ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Op nieuweling Damogen Furies laat hij de ‘echte’ instrumenten (dat we dat nog durven schrijven, in 2015) achterwege, ten gunste van zelfgewrochte muzieksoftware. Dat, en zijn streven naar fusion-achtige virtuositeit, levert een plaat op van duizelingwekkende allure. In eerste instantie leidt dat machtsvertoon vooral tot irritatie. Ja Tom, we weten nu wel hoe snel je riedels af kunt werken en hoe complex je je beats kunt smeden – en die soms minieme, soms ronduit malle melodieflarden werken ook niet mee. Maar bij stug doorluisteren gebeurt Het en komt van achter dat labyrinth van fragmentarische ideeën, dat spiegelpaleis van virtuoze schijnbewegingen, dan toch een mooi soort samenhang tevoorschijn. En dan is dit weer gewoon een lekkere Squarepusher-plaat, nadrukkelijk niet geschikt als achtergrondmuziekje.