Ik had nooit achter The National gezocht dat ze hun muzikale activiteiten begonnen door, als pubers, eindeloos Eyes Of The World na te spelen, een van de mooiste nummers van wat nu toch wel een van de belangrijkste Amerikaanse bands ooit mag heten. Hier trekken ze Peggy-O en Morning Dew heel fraai naar hun eigen territorium, al zijn dat misschien niet toevallig oude folkliedjes van derden. Van Wilco had ik het altijd wel gedacht: immers ook een rockgroep met evenveel gevoel voor Americana als voor het experiment. Zij doen een liveversie van St. Stephen, met Head-man Bob Weir zelf. Ook van Sonic Youth-gitarist Lee Ranaldo is zijn Dead-obsessie wel bekend. Playing In The Band, het monster dat begint als stadionrocker om dan in langdurige exploraties de kosmos aan te raken, is in goede handen bij hem en Tunde Adebimpe (TV On The Radio). Verder is hier een indrukwekkend blik artiesten opengetrokken, grotendeels uit de Amerikaanse indiehoek, maar ook van verder. The War On Drugs, Bonnie ‘Prince’ Billy, Bill Callahan, Stephen Malkmus, Stargaze, Anohni (voorheen Anthony), Unknown Mortal Orchestra – stuk voor stuk gaan ze zo geïnspireerd om met het bronnenmateriaal dat er duidelijk hoorbaar sprake is van affiniteit in plaats van een moetje voor het goede doel (wat er wel is: aids-bestrijding). Het goede is ook dat allerlei kanten van het instituut Grateful Dead zo aan de orde komen. Folk bij Mumford & Sons, ‘wereldmuziek’ (ja, daar waren ze vroeg mee) bij Orchestra Baobab, modern-klassiek bij Bryce Dessner (die, Steve Reich achterna, een Garcia Counterpoint componeerde, naar Dead-voorman Jerry Garcia), psychedelica eigenlijk bij iedereen in meerdere of mindere mate, experiment bij The Rileys (vader Terry en zoon Gyan), Oneida en meer, pure avant-garde bij Tim Hecker, roots bij Lucinda Williams, rhythm & blues bij Charles Bradley, country bij The Lone Bellow & Friends. En oei, wat zijn het toch goede liedjes, welbeschouwd. Ik moet nodig mijn Grateful Dead-verzameling weer eens afgrazen. Voelt u zich daartoe ook geïnspireerd na dit prachtige eerbetoon, begin dan vooral bij een van de (talloze) liveplaten.