Heeft u ook zo’n hekel aan bands die zo nodig moet evolueren? Van die bands die zichzelf in naam der artistieke vrijheid bij iedere release opnieuw willen uitvinden, of – nog erger! – ineens met een pompeus conceptalbum op de proppen komen. Ben je net fan van zo’n band, komen . . .
ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Net zoals bij iedere plaat van de Cancer Bats is het bij de opener (in dit geval R.A.T.S) even wennen aan de wat nasale schreeuwstem van Liam Cormier, maar als je daar eenmaal overheen bent, krijg je elf nummers die je in een enorme rush brengen. Niet dat Dead Set On Living geen gevarieerd album is. Bricks And Mortar is bijvoorbeeld opvallend catchy, Road Sick – over het zware leven van een band op tournee – is een bijna opbeurend punknummer, terwijl Rally The Wicked op zijn beurt een metaleske feel heeft. De Cancer Bats hebben gewoon weer een geweldig album gemaakt. Had u anders verwacht?
