Stephanie Struijk begon haar carrière halverwege het vorige decennium onder de naam Stevie Ann. Na een paar fraaie en redelijk succesvolle albums in een Americana-achtig idioom switchte ze in 2016 naar het Nederlands; Dezelfde Zon is het derde album in haar moerstaal.
Te midden van de high profile Nederlandstalige zangeressen die momenteel de Nederpop domineren (Eefje de Visser, S10, Froukje, Sophie Straat) dreigt Struijk een beetje onder te sneeuwen. Haar vorige albums waren weliswaar genietbaar, maar deden mij niet direct reikhalzend naar nieuw werk uitkijken. Wie schetst mijn verbazing toen ik Dezelfde Zon opzette: als dit een voorbode is van het popjaar 2024, dan ligt er veel moois in het verschiet. Op dit nieuwe album boort ze een goudmijn van wonderschone melodieën aan; de teksten tillen veelal kleine anekdotes naar een universeel niveau en raken daarmee de luisteraar recht in het hart. ‘Kleine luisterliedjes over grote gevoelens’, in haar eigen woorden.
Net als op eerdere platen haalt Struijk haar inspiratie vaak uit reizen; referenties aan specifieke plaatsen zijn niet van de lucht. Zo spelen meerdere nummers zich af in Zwitserland, waaronder de gelijknamige single. De sobere productie van Daniël Lohues laat de liedjes optimaal tot hun recht komen; alles is in één take op de band gezet. En ik kan me vergissen, maar het lijkt alsof de geboren Limburgse nu ook eerlijk uitkomt voor haar zachte g. Met Dezelfde Zon toont Stephanie Struijk zichzelf in volle glorie aan de wereld.
Bestel de Froukje-OOR!
Froukje is deze maand gastredacteur en curator van OOR. 3 interviews, 4 fotoreportages, ontmoetingen, tips, favorieten. Welkom in de wereld van Froukje! Bestel ‘m hier.
