Kohhei Matsuda kwam uit Japan naar Amsterdam via Londen, waar hij met drie landgenoten het opwindende psychedelische monster Bo Ningen oprichtte – nog steeds welluidend actief. Ajay Saggars reis naar Krommenie liep via India (zijn voorgeslacht) via Kenia (zijn geboorteland) en Engeland. Samen hebben ze dus wel wat van de wereld gezien.

Misschien dat daarom het albumdebuut van hun gezamenlijke project Chela (dus niet te verwarren met de Australische zangeres van die naam) zo veelomvattend en lastig te categoriseren is. Saggars eigen activiteiten als Bhajan Bhoy (zijn soloproject, hij drijft er nog bands naast als King Champion Sounds en Deutsche Ashram) liggen nog het meest voor de hand als rolmodel, maar hier gaan beide heren nog abstracter te werk. Als in: geen spoor van een songstructuur, maar wel spannende drones waar de rafels van af hangen, heen en terug gespoelde passages voor nog meer psychedelisch vertier en exotische klankkleuren. Het klonk me eerst wat al te amorf en rommelig, maar stug doorluisteren levert toch een hoop op. Van ijle sferen (Heiwa) tot barse, nerveuze dissonanten (Tanker) en een boel daartussenin. Niet voor de hand liggend, niet minder spannend.