Helaas is het Pixies-voorman Black Francis niet gegeven om zich, net als Nick Cave en Thom Yorke, positief te blijven ontwikkelen en ook in de tweede helft van zijn carrière hoogstaand werk af te leveren. De vorige drie albums, deel van de tweede leg van de eens zo roem- en invloedrijke indieband, waren slappe aftreksels van hun enerverende en dynamische materiaal uit de jaren 1987-1991. Doggerel, het achtste studioalbum, sluit zich grotendeels aan bij dat triest stemmende trio.
Te veel werk is middelmaat. Get Simulated (gezapig) en Pagan Man (CCR met lullig gefluit, ongelofelijk maar waar) zakken door de ondergrens. Spijtig, want af en toe leidt de vroegere vuur-en-vlam-mentaliteit tot een song die zich enigszins kan meten met het beste werk uit de piekjaren. Dan gaat het om opener Nomatterday (met een opzienbarende begintekst, culminerend in de zin ‘Don’t waste your time on me’, maar dat doen we wel, de plicht roept) en het al even luidruchtige Dregs Of The Wine. De muziek van dit vitale nummer is van de als componist debuterende gitarist Joey Santiago. Die mag best wel vaker aan de bak. Behalve noise en (indie)pop zijn er andere vertrouwde elementen, zoals surfinvloeden en surrealistische invalshoeken in teksten die onder meer over sci-fi en religie gaan. Al met al is Doggerel grotendeels een overbodig werkstuk. Zo, en nu even de negatieve gedachten wegblazen met Planet Of Sound, de Pixies-klassieker die in z’n eentje Doggerel verpulvert.
Neem nu een halfjaarabonnement (€34) op OOR en ontvang ‘Doggerel’ van Pixies gratis op vinyl! Als je een jaarabonnement (€66,95) neemt kun je twee platen uitkiezen. Kijk hier voor het aanbod.
