Nieuw? Niet helemaal. Het titelnummer van deze vierde cd hebben de echte fans van Linkous al jaren in de kast staan. Het 10 minuut 35 lange stuk, weeïge ambient met een melancholieke piano, staat op de EP Gold Day, onder een andere naam. Het langzame, aan Low verwante Morning Hollow, met aan de piano Tom Waits, deed eerder dienst als de verborgen track van It’s A Wonderful Life. Ghost In The Sky schijnt op de Japanse versie te staan van dat album en het lieflijke, Grandaddy-achtige popnummer Shade And Honey is bekend uit de film Laurel Canyon uit 2002. Wat staat er nog meer op Dreamt? Het schizofrene Don’t Take My Sunshine Away, het ingetogen verzoekplaatje Return To Me, indiepop en indierock. In die laatste sector zitten de pijnpunten van de plaat, want over het algemeen scoren de composities tussen een zes en een negen. Dat kan niet gezegd worden van Ghost In The Sky (te gemakzuchtig, te langdradig, Norman Greenbaum, kom terug!!) en It’s Not So Hard (saai). Linkous mist scherpte in deze opvullertjes van dit kwantitatief en kwalitatief tegenvallende album, de minste Sparklehorse-cd tot nu toe. RENÉ MEGENS