ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Mysterieus kabbelden de songs voort, maar niet tergend traag, eerder tijdloos langzaam. Doseren, daar draait het om binnen de songs van het echtpaar Alan Sparhawk en Mimi Parker, wier zuivere vocalen ook wonderbaarlijk knap op- en in elkaar passen. Het achtste album Drums And Guns laat zowel qua boodschap als begeleiding een heel ander geluid horen. ‘All you pretty people, you’re all gonna die,’ zingt Sparhawk weinig vrolijk in de kale openingstrack, opgesierd met loops vol noise en ruis. Verantwoordelijk voor die andere teksten met – voor een Mormoon – verdacht veel moord, dood en verderf (‘you might need a murderer, someone to do your dirty work’) is Sparhawk zelf. Verantwoordelijk voor dat eigenlijk heel atypische Low-geluid vol weirde elektronica, experimentele ritmes en andere onverwachte elementen is voor de tweede achtereenvolgende keer Dave Fridmann (Mercury Rev, Flaming Lips). Deze productionele mafkees verschaft Low een gewaagde injectie, terwijl hij en passant de pure schoonheid van een song als Dust On The Window volledig intact laat. Waar hij op de vorige cd nog voor rockpatronen koos, meet de geniale Fridmann Low dit keer echt een compleet nieuwe jas aan. Het is even wennen aan het rare model, maar het zit werkelijk als gegoten. Prachtig staaltje karaktervol verneuken! WILLEM JONGENEELEN