De dynamiek tussen de bariton van Tom Fleming en de falset van Hayden Thorpe zorgde vijf albums lang voor een van de spanningsbogen in de muziek van de Britse indieband Wild Beasts. Niet zo gek dus dat juist die twee leden solocarrières zijn begonnen nadat in 2017 het doek viel voor de band. Thorpe bracht al twee soloplaten uit onder zijn eigen naam, Fleming maakte in 2019 zijn solodebuut onder de naam One True Pairing.

Vijf jaar later presenteert hij nu opvolger Endless Rain, een toepasselijke titel, gezien het nogal neerslachtige karakter van de plaat. Niet dat Wild Beasts ooit een bastion van gezelligheid was, maar Fleming is hier wel erg in mineurstemming. Dat maakt de speelduur van een klein uur enigszins verstikkend, maar wie doorbijt, vindt genoeg moois. Zoals de industrieel aandoende opener As Fast As I Can Go of het gemoedelijk ontsporende A Landlord’s Death, dat met een beetje fantasie klinkt als het oudere werk van Elbow. Het mooist is het fluisterzachte wiegeliedje Prince Of Darkness. Daarmee roept Fleming in een kleine twee minuten veel meer emotie op dan de ellenlange huzarenstukjes Tunnelling en Frozen Food Centre. Op die nummers verzinkt Fleming in een moeras van misère, maar verder is deze klaagzang het aanhoren waard.