In verschillende promopraatjes in aanloop naar dit vijfde album van het Noorse Kvelertak droppen de bandleden regelmatig namen van mythische figuren uit de Noorse oudheid die als inspiratie hebben gediend. Zo zou de single Skoggangr gaan over de figuur Helmut Von Botnlaus en hebben ze het ook over ene Rasmus Vardal.

Over Vardal valt nog het een en ander te vinden, vooral wanneer je het Noors vaardig bent (of chocola kan maken van de warrige Google-vertaling van de Wikipedia-pagina), maar die Von Botnlaus lijkt onvindbaar. Wees maar niet bang: Kvelertak gaat niet de Heilung- of Wardruna-kant op. Døgeniktens Kvad schrikt even op met rare banjogekkigheid aan het begin, maar schiet daarna gewoon in de vertrouwde Kvelertak-stand. De band blijft trouw aan de mix van black & roll, hardcorepunk en hardrock, waarbij nog iets meer plek is ingeruimd voor stadioneske Queen-uithalen (zoals in de singles Krøterveg Te Helvete en Skoggangr) en venijnige powerpop (Motsols). Het is kwalitatief allemaal heel goed, maar verrassen doet het nergens meer. Hoeft ook niet. Het artwork heeft daarnaast een duidelijke Nederlandse link, want wederom gemaakt door Marald van Haasteren. Zoek die maar wél op, die bestaat echt.