De plaat die je wist dat zou komen. De plaat ook waarvan al zo ongeveer vaststond hoe ie zou klinken, al is ’t maar op grond van de enige tijd geleden vooruitgestuurde tracks: beduidend kalmer en traditioneler dan het in april verschenen Fear Of The Dawn. ‘Een dampende, messcherpe, woest groovende en regelmatig gierend uit de bocht vliegende funky motherfucker’, vonden we daarvan. Lees: geweldige plaat. Andere media spraken weer van ‘schreeuwerig en gekunsteld’ en ‘onverteerbaar drammerig’, en gaven – heel flauw – één ster. Over Entering Heaven Alive gaan de meningen vast en zeker eenduidiger worden.