Het zit Escape The Fate niet mee. Gelukkig zijn de heren uit Las Vegas een stelletje positivo’s bij elkaar. De originele zanger langdurig de gevangenis in wegens doodslag? Geen probleem, Craig Mabbit (ex-Blessthefall) vult de vrijgekomen plaats graag in. De muziekstijl die je maakt is niet langer hipperdepip . . .

Ten tijde van This War Is Ours was emo de shit, in 2010 ruilen de kids hun skinny jeans massaal in voor een wijder exemplaar en mag het haar van de man weer lekker lang en onverzorgd zijn. En dus is deze derde plaat hard, heftig en heel erg metal. Beetje Bring Me The Horizon hier, snuifje Atreyu daar. En vergeet natuurlijk Trivium niet. Eén ding is wel bij het oude gebleven: de hemeltergende teksten. De wereld is kut, mijn leven is prut en ik zit diep in de put. Dat niveau. Het komt door bands als Escape The Fate dat emo, posthardcore en metalcore zo’n kinderachtig imago hebben. Het komt door Escape The Fate dat muziekpuristen iedere keer weer meewarig hun hoofd schudden als je zegt van deze genres te houden. Het is de schuld van Escape The Fate dat ik nu zin heb om iets stuk te maken.