‘Come to me, all you who are weary and burdened, and I will give you rest.’ Het mooi verstilde openingsnummer Isaiah, California wordt ingeluid door Mattheüs 12:28-30. Dat wordt voorgelezen door Esther, naar wie de vierde plaat van The Welcome Wagon is vernoemd.

Feitelijk een gospelduo, bestaande uit predikant Vito Aiuto en diens vrouw Monique, die op zolder cassettebandjes vond waarop haar oma Esther uit de Bijbel voorlas, het vertrekpunt voor dit album. Al veertien jaar bezingt het echtpaar hun liefde voor God en vervatten ze hun boodschap van naastenliefde en inclusie in subtiele Americana- en folkliedjes. Die herinneren aan het vroege werk van Sufjan Stevens, door de melancholie en de fraaie samenzang. Niet voor niets behoren ze tot de Asthmatic Kitty-stal, het mede door Stevens opgerichte platenlabel. Het hoofdthema van Esther is het creëren van een thuis en het zoeken van verbinding, om het hoofd te kunnen bieden aan het onbekende. Dat komt niet alleen tot uiting in de voorgelezen Bijbelteksten maar ook in de gelaagde arrangementen vol rijke melodieën. De hoorns brengen warmte in Bethlehem, A Noble City, saxofoons doen dat in het weemoedige I Know You Know. Een kraakheldere gitaarriff en zwevende synths maken van Noble Tree een diep ontroerend liedje. Esther is een prachtige, troostrijke plaat, die zelfs de meest verstokte atheïst niet onberoerd kan laten.