Kinderen waren het nog, toen ze begin jaren negentig tekenden bij het Londense label Creation. Lang zou de shoegazedroom alleen niet duren. Na drie matig ontvangen albums – en een liefdesbreuk tussen Neil Halstead en Rachel Goswell – draaide de komst van grunge en Britpop Slowdive de nek om. 22 jaar later waren ze terug met een nieuw, goed ontvangen album.
Nu, weer zes jaar verder, blijkt de kelk met Everything Is Alive nog allerminst leeg. Slowdive is ook een slowcooker: ze zijn populairder dan destijds en hun album Souvlaki (1994) is alsnog uitgegroeid tot een mondiaal erkende shoegazeklassieker. Vorig jaar initieerde Andy Bell zelfs een stormloop bij het Primavera-festival. Na de set van zijn band Ride riep hij: ‘See you at Slowdive!’ Waarop iedereen massaal naar het aangrenzende veld rende. Ook op de laatste editie van Glastonbury stroomde het (voorheen) John Peel-veld met gemak vol. Is hun vijfde en opnieuw goeddeels door Halstead gecomponeerde album Everything Is Alive vernieuwend? Nee, maar wel degelijk tijdloos en weergaloos mooi. Opener Shanty serveert ons meteen alle ingrediënten die we van Slowdive verwachten. Naast de introspectieve teksten (Halstead gaf ooit toe de teksten van Goswell vaak niet te kunnen verstaan), pakkende melodieën en echoënde gitaren horen we ook synthesizers. Vrijwel alle acht tracks zijn sterk en tillen je een stukje op van de grond. En Prayer Remembered is van zo’n ongekende schoonheid dat ie eindeloos op repeat kan zonder te vervelen.
Neem nu een abonnement op OOR en ontvang Everything Is Alive van Slowdive gratis op vinyl. Kijk hier voor het aanbod.
